Van Sydney naar Melbourne

G'day Mates,

Weer een nieuw reisverhaaltje! Ik hoop dat het er allemaal in past, want het is alweer een tijdje geleden sinds mijn laatste verhaaltje. Inmiddels zit ik alweer een week in Melbourne. Maar zal eerst even over het surfkamp en zelfs daarvoor npg vertellen haha.

De zaterdag voor het surfkamp zaten we nog in Sydney. Deze week was een speciale week, want de Australische NAVY bestond 100 jaar en dat moest gevierd worden. Er waren allemaal militaire schepen in de haven en zelfs prins Harry, jawel, was van de partij. Zelf heb ik hem niet gespot helaas. Deze zaterdag was de grootste dag van het evenement, want er was vuurwerk. Dus wij samen met een nederlands en duits meisje uit het hostel naar de haven van Sydney, want vanuit daar zou het vuurwerk zijn, het was mega druk. En wat wij verwachtten was dat het vuurwerk van de Harbour Bridge zou komen en het zo groter zijn dan zelfs oud en nieuw in Syndey. Nou dat zeg wat! Helaas verkeerd gedacht, het vuurwerk kwam voornamelijk van de schepen op het water, dus we hebben er weinig van kunnen zien. Daarna zijn we met een groep (voornamelijk duitser, want die zijn hier megaveel, het lijkt wel een invasie soms. Hetzelfde geldt trouwens voor aziaten) nog wat gaan drinken in de stad, was erg gezellig. En aangezien iedereen hier bier drinkt, dat is het goedkoopst, moet ik er ook maar aan geloven. Tot nu toe gaat het me redelijk goed af.

Maandag moesten we vroeg op, want we zouden om 9.00 vertrekken naar het surfkamp. De wekker zou om 6.30 afgaan. Maar de wekken van Tirza had er geen zin in en dus schrok ik om 7.30 wakker. En om die tijd zou ook onze bus naar het centrum gaan. Shit, wij in paniek! En ik ben nog nooit zo snel geweest. Heb alles in mn tas gepropt, tegelijkertijd mn tanden gepoets en aangekleed. In 15 minuten waren we uitgechecked en wel. Als we de bus om 8.00 zouden nemen zou we precies om 9.00 in Sydney centrum zijn. Inmiddels ook het surfkamp op de hoogte gesteld. En het einge wat ze zeiden, zoals je hier wel vaker hoort: 'No Worries!'. Pff gelukkig maar. Maarja, als je de dag al zo begint, gaat er meestal meer fout. En ja hoor, de bus waarin wij zaten werd aangereden door een taxi. Dat kon er ook nog wel bij. Australiers hebben over het algemeen geen haast, dus we kwamen wel te laat in het centrum, maar de bus naar het surfkamp was ook later...eind goed, al goed!
Het was ongeveer 2 uur rijden naar Seven Mile Beach (ons surfkamp), eindelijk de drukke stad uit. Het kamp was erg gezellig, in het midden een picknickplaats en daaromheen allemaal 6-persoons kamers. Wij kwamen op de kamer met, hoe kan het ook anders, 4 duitse meisjes.
Die middag hadden we direct onze eerst surfles, spannend!! Eerst wat theoretische uitleg over de werking van de zee, eb en vloed, wind en natuurlijk hoe je op een surfbord moet staan. Het was die dag best nog wel fris. Dan de zee in. En 's miidags is het eb, dus dan is het lastiger voor beginners. En inderdaad, wat een gestuntel haha...het is lastiger dan ik dacht. En vallen en weer opstaan en dat 2 uur 's ochtends, dan lunch en 2 uur 's middags. Maar het is wel erg leuk en Tirza en ik hebben veel lol. Het eten is hier erg goed. Elke dag vlees en aangezien dat nogal duur is hier, geniet ik er erg van. 's Avonds is het tijd voor een biertje, kaarten en ook worden dan de foto's en het filmpje van die dag geshowed. Erg hilarisch. In de loop van de week hebben we wat mensen leren kennen. Wat belgen, een duitser, een deen en een luxemburger.

De volgende dag weer vroeg op en voordat we op ons surfbord mochten, moesten we een warming-up doen. En aangezien we naarmate de week vorderde, meer spierpijn en blauwe plekker kregen, was dat niet altijd grappig. Wel werd het steeds warmer, de wetsuits die we dragen zijn nou niet bepaald luchtdoorlaten, dus het water is heerlijk koel. En maar weer opstaan en vallen etc...tot woensdag, toen begon ik het door te krijgen en bleef ik een paar keer staan. Dat was echt super, het motiveerd je enorm om door te gaan! En het is echt heel erg leuk. Donderdag en vrijdag ging het veel beter en dan is het erg jammer dat de week alweer voorbij is. Vrijdagavond was er nog wel een afterparty in de Scubar in Syndey. Die avond zou ook Tirza naar het vliegveld gaan, de volgende ochtend zou ze vroeg naar Cairns vliegen. We hadden haar rugzal bij mij op de kamer gezet, dat mocht van de receptie. Ik had ook nog een andere gezellige kamergenoot. Meneer kakkerlak, brrr, ik schrok me wild en ben meteen van naar het bovenste bed van het stapelbed verhuisd. Fijn hoor! Toen we 's nachts terug kwamen van uitgaan , wou Tirza haar rugzak ophalen en stiekem ook nog een douche nemen. Maar helaas stond er een grote beveiliger voor de deur en kwam ze er niet in. Dus moest ik haar spullen gaan halen en hebben we afscheid moeten nemen. Erg jammer, maar in Nieuw-Zeeland zien we elkaar weer.

Zelf zou ik de volgende dag naar 's avonds naar Melbourne vliegen. Om 22.00, de laatste vlucht. Overdag heb ik me prima alleen vermaakt en ben naar de botanische tuinen en het opera house geweest. Eenmaal op het vliegveld, ingechecked en mijn diner naar binnen gewerkt, zag ik op de informatieborden dat mijn vlucht gecancelled was....dat ga je niet menen! Ik was moe en er zouden geen vluchten meer gaan. Dus terug naar de incheckbalie. Waar inmiddels een flinke rij stond. En waar vind je ' savonds laat nog een slaapplek in het weekend. Uiteindelijk na 1,5 uur wachten, heeft de maatschappij voor iedereen een hotel geregeld. Prima, zolang ik een bed heb, ben ik blij. In het hotel kreeg je ook bonnen voor diner en ontbijt. En de receptioniste vertelde me dat ik een Kingroom kreeg, prima, geen idee wat het is. Tot ik de kamerdeur opende, de kamer was mega!! Met minibar, badjas (die ik natuurlijk heb gebruikt), zithoek, werkhoek, supergroot flatscreentv en een mega kingsize bed en grote badkamer. Omdat er geen diner meer was, het was al laat, heb ik me opgesloten in mijn kamer en lekker luxe roomservice besteld en dat in bed opgegeten...hier ging ik optimaal van genieten. Ondertussen had ik op het vliegveld een ouder echtpaar leren kennen, waarvan de man nederlands was. De volgende ochtend samen met hen ontbeten, en hoe, ik heb me volgepropt, dit zou ik voorlopig niet weer krijgen. Die zondagochtend vloog ik rond 12.00 dan eindelijk naar Melbourne...en daar aangekomen was het koud, het regende en waaide erg hard. Het was net Nederland.

Inmiddels zit ik hier nu iets meer dan een week en het bevalt erg goed. Melbourne is een mooie stad, met veel victoriaanse gebouwen, maar ook veel moderne kunst en street art. Ik heb besloten hier werk te zoeken en tot eind december te blijven, misschien zelfs een flatje te huren of delen.
Ik werk nu als uitzendkracht in de horeca en kan op allerlei verschillende evenementen of banketten komen te staan. Het verdient erg goed en daar gaat het om :D Afgelopen zaterdag mijn eerste werkdag gehad op een paardenraceparkours, dat is hier big business en het seizoen is net begonnen. Wat een hotemetoten boel. Iedereen loopt in maatpak of cocktailjurkjes en vrouwen dragen gekke hoedjes. Sommige keuren je geen blik waardig. En zelfs kleine kinderen lopen in pakjes en jurkjes, deze levenstijl wordt er bij sommigen met de paplepel ingegoten.
Ik moest mensen een beetje de weg wijzen en toen ik 'Hello, how are you' zei tegen een meneer, zei hij terug 'goed en met jou'. Ik was even verbaasd. Deze meneer had blijkbaar nederlandse ouders en kon aan mijn accent horen dat ik uit holland kwam. Even staan kletsen en zijn ouders kwamen uit Enschede. Kan het nog toevalliger! De contacten die je hier op doet, ook al is het soms maar voor even, is erg leuk en soms dus verrassend.

Inmiddels ben ik ook naar een ander hostel verhuisd. Waar ik de eerste week zat, was goed maar best duur. Deze is goedkoper. Ik moet een beetje op de centjes letten. Want ik eet nogal veel, alles is hier zo verleidelijk en lekker (vooral de slechte dingen) en ook de koffie is hier erg goed. Overal wordt die op een speciale, verse manier klaar gemaakt. Zelfs bij de macdonalds. Dus ik kan de verleiding niet weerstaan om steeds weer een koffie te kopen. Gelukkig heb ik nu de Aldi ontdekt, dus probeer ik een beetje te besparen.

In mijn vorige hostel hier, had ik een duits kamergenootje, waar het goed mee klikt. Zij heeft nu een appartementje gevonden hier, dus we hebben afgesproken om samen af en toe wat te gaan drinken.

Nou, volgens mij is dit het wel zo'n beetje, het gaat verder erg goed en ik vermaak me prima. Er is hier genoeg te doen en alleen al rondlopen is leuk. Er zijn genoeg parkjes om te chillen en Melbourne is een relaxte stad.

See ya later!!

Liefs xxx